Samouzdrawianie - Zmień swoje życie!

Czy nie byłoby cudownie, gdyby dzieci od najmłodszych lat zdobywały wiedzę o prawie przyciągania? Gdyby opiekunowie i nauczyciele przypominali, że mogą z łatwością nauczyć się języka obcego, osiągnąć mistrzowski poziom w wybranej przez siebie dziedzinie sportu lub po prostu „przyciągnąć” do swojego życia nowy rower? Aby wiedziały, że jedną z najważniejszych umiejętności jest odpowiednie ukierunkowanie swoich myśli i uczuć…

„Przy nauczaniu dorosłych zazwyczaj używamy terminów takich jak: „manifestacja”, „wibracje”, „synchronizacja”, „umiejętność odkrywania zjawisk przez przypadek” czy „zbieg okoliczności”. Gdy jednak chodzi o nauczanie dzieci, bardzo ważne jest, aby dostosować język do ich wieku i umiejętności poznawczych.

Wskazówka nr 1: Używaj prostych słów!

Zamiast posługiwania się słowem „wibracje”, użyj słowa „emocje”.

Niedawno poproszono mnie o wystąpienie przed klasą dziesięciolatków. Postanowiłem rozpocząć moją prezentację od słów, do których moi słuchacze mogliby się odnieść. Zadałem im następujące pytanie: „Czy możecie podać mi kilka przykładów negatywnych emocji?”. Celowo użyłem słowa emocje zamiast wibracje. Szybko ujrzałem w górze las rąk.

Oto kilka przykładowych odpowiedzi, które otrzymałem:

• Moja mama przekazuje negatywne emocje, gdy zabraknie jej kawy.
• Czuję negatywne emocje, gdy moi rodzice się kłócą.
• Odczuwam negatywne emocje, gdy widzę w szkole chuligana.
• Czuję negatywne emocje, gdy przebywam w budynku, w którym jest ciemno i strasznie.

Dzieciaki bardzo dobrze wiedziały, czym są negatywne emocje i zgodnie stwierdziły, że przebywanie w pobliżu osoby, która je wysyła lub odczuwanie samemu takich emocji, nie jest przyjemnym uczuciem.

Wskazówka nr 2: Przekonaj dzieci do przyjęcia nowej koncepcji, zadając pytania, na które mogą odpowiedzieć, odnosząc się do własnego doświadczenia.

Posłużyłem się rysunkiem włącznika światła, na którym zaznaczyłem dwa położenia: „włącz” i „wyłącz”. „Włącz” znaczyło, że dana osoba posiada pozytywne emocje a „wyłącz”, że dana osoba wyłączyła pozytywne emocje i przełączyła się na negatywne. Po tym, jak moi słuchacze zgodnie przyznali, że lepiej się czują, gdy posiadają pozytywne aniżeli negatywne emocje, zadałem im pytanie, czy chcą się nauczyć, jak zamieniać negatywne emocje w pozytywne. Wszyscy entuzjastycznie odpowiedzieli: „Tak”.

Poprosiłem swoich uczniów, aby zanotowali w swoich zeszytach wielkimi literami słowa: NIE oraz NIE WOLNO, a następnie wytłumaczyłem im, że użycie tych słów wywołuje w nich negatywne uczucia. Poprosiłem o przytoczenie sytuacji z ich własnego życia, w których te słowa zostały użyte. Zapewniam Was, że dzieciaki miały sporo do powiedzenia. Oto kilka przykładowych odpowiedzi:

• Nie spóźniaj się.
• Nie zabrudź ubrania.
• Nie biegaj po korytarzu.
• Nie zostawiaj kurtki na podłodze.
• Nie wolno znęcać się nad innymi.
• Nie wolno ci w domu grać w piłkę.
• Nie wolno ci jeść i pić przy komputerze.

Po zapisaniu kilku przykładowych odpowiedzi na tablicy zaproponowałem, abyśmy je wszyscy razem głośno odczytali. Uczniowie zgodzili się ze mną, że samo wypowiadanie tego typu zdań wywołuje negatywne samopoczucie. Innymi słowy, udowodniłem, że tak jest i wszyscy ze się mną zgodzili. Pokazałem im, na czym polega problem, a następnie przedstawiłem im rozwiązanie.

Wskazówka nr 3: Dzieciaki uwielbiają sekrety.

Za pomocą odpowiednio dobranych słów powiedziałem dzieciom, że zdradzę im w sekrecie, jak przełączać światło, czyli jak zmieniać negatywne emocje w pozytywne. Celowo użyłem tu sformułowania „w sekrecie”, ponieważ wiedziałem, że dzięki temu potraktują moją lekcję jako coś szczególnego i tym bardziej będą chciały ją zapamiętać. Dzieci poczuły się wyjątkowo, gdy powiedziałem im, że niewielu dorosłych zna mój sekret i że dzięki niemu będą w stanie zmienić każdą negatywną emocję w pozytywną.

Uczniowie zrozumieli, że sekret przełączania negatywnych emocji w pozytywne tkwi w odpowiedzeniu sobie na bardzo proste pytanie. Za każdym razem, gdy złapią się na mówieniu „nie” albo „nie wolno”, mają zadać sobie pytanie: „Czego chcę?”. Po przejrzeniu spisanej przez nich listy zakazów, stworzyliśmy listę sytuacji pożądanych. Uczniowie bardzo chętnie dzielili się swoimi odpowiedziami na to sekretne pytanie.

Nie, nie wolno

• Nie spóźnij się.
• Nie zabrudź ubrania.
• Nie biegaj po korytarzu.
• Nie zostawiaj kurtki na podłodze.
• Nie wolno znęcać się nad innymi.
• Nie wolno ci w domu grać w piłkę.
• Nie wolno ci jeść i pić przy komputerze.

Zatem czego chcę?

• Przyjdź na czas.
• Utrzymuj swoje ubrania w czystości.
• Chodź po korytarzu.
• Wieszaj swoją kurtkę na wieszaku.
• Baw się grzecznie.
• Graj w piłkę na podwórku.
• Jedz i pij przy stole.

Wspólnie z moimi uczniami przejrzeliśmy powyższą listę i zgodnie uznaliśmy, że mówienie o tym, czego chcemy jest przyjemniejsze od mówienia o tym, czego nie chcemy. Dzięki zastosowaniu się do powyższych wskazówek, dzieci łatwo i szybko pojęły sens zamiany negatywnej wibracji w pozytywną.

Wiedziałem, że uczniowie po powrocie do swoich domów z wielką ochotą i entuzjazmem będą chcieli podzielić się swoją nową wiedzą z rodziną i przyjaciółmi. Przypomniałem im zatem, że to, czego się dowiedzieli, jest sekretem. Poradziłem im również, że jeśli chcą, aby ten sekret pozostał czymś wyjątkowym, muszą delikatnie dzielić się nim z innymi. Dzięki temu, następnym razem, gdy ich rodzice, rodzeństwo czy przyjaciele użyją słów „nie” lub „nie wolno ci”, moi uczniowie mogą delikatnie zadać im sekretne pytanie: „Zatem czego chcesz?”.

Narzędzia przydatne w nauczaniu dzieci o Prawie Przyciągania

Narzędzie nr 1: Magnetyczna Gra Planszowa

Bardzo prostą grą, w którą mogą grać zarówno grupy dzieci, jak i całe rodziny, jest Magnetyczna Gra Planszowa „Nie Wolno Ci”. Należy przygotować magnetyczną planszę (lub coś podobnego), na której poziomo u góry trzeba wpisać imiona graczy: członków grupy (drużyny) lub rodziny. Do gry potrzebne nam będą kolorowe magnesy. Celem gry jest uzbieranie pod swoim imieniem jak największej ilości magnesów, które są zliczane pod koniec każdego tygodnia. Rozpoczynamy grę od rozdania każdemu graczowi po pięć magnesów. Uczestnik, który wypowie słowa „nie”, „nie wolno ci” traci jeden magnes na rzecz osoby, która jako pierwsza zwróciła na to uwagę. Ustalcie, jakie nagrody będą wręczane pod koniec tygodnia i dobrze się bawcie. Planszę należy powiesić w jakimś ogólnodostępnym miejscu. W przypadku rodziny można ją zawiesić blisko stołu, przy którym spożywa się posiłki lub na lodówce, co pozwoli na regularne sprawdzanie wyników. Ta gra to naprawdę świetna zabawa, dlatego też rodzice i nauczyciele powinni brać w niej aktywny udział.

Narzędzie nr 2: Plakat z włącznikiem światła

Plakat ten jest bardzo przydatną pomocą wizualną, szczególnie w nauczaniu młodszych dzieci. Należy go użyć, aby pomóc im zrozumieć różnicę pomiędzy pozytywnymi i negatywnymi emocjami. Wcześniej umieściłem ilustrację, która może posłużyć jako przykład takiego plakatu.

Najpierw należy ustalić razem z dzieckiem listy słów, które reprezentują pozytywne i negatywne emocje. Wspólnie umieśćcie słowa reprezentujące pozytywne uczucia po stronie „WŁĄCZ” a te negatywne po stronie „WYŁĄCZ”. Za każdym razem, gdy zauważysz, że Twoje dziecko lub uczeń wyraża jakąś emocję, poproś je, aby odnalazło słowo, które ją reprezentuje na plakacie. W ten sposób dziecko nauczy się lepiej rozumieć różnicę pomiędzy pozytywną i negatywną emocją. Plakat należy umieścić w widocznym miejscu, co pozwoli często na niego spoglądać.

Narzędzie nr 3: Przypomnienie o sekretnym pytaniu

Narzędzie to służy do przypominania dziecku o sekretnym pytaniu za każdym razem, gdy użyje słów „nie” lub „nie wolno ci”. Można posłużyć się gumową opaską na rękę lub wisiorkiem, które dziecko będzie nosiło ze sobą. Oznaczone słowem „Sekret” będą przypominały o zadawaniu sobie ważnego pytania: „Czego zatem chcę?”.

Narzędzie nr 4: Spotkanie rodzinne lub grupowe

W przypadku starszych dzieci i nastolatków dobrą okazją na to, aby poznawać Prawo Przyciągania, a także dzielić się swoimi doświadczeniami na ten temat, są cotygodniowe spotkania. Poniżej prezentuję listę pytań, którymi można posłużyć się podczas spotkania:

• Czy zauważyłeś, że coraz rzadziej używasz słów „nie”, „nie wolno ci”?
• Kiedy przyłapałeś się na mówieniu sobie „nie” lub „nie wolno”?
• Z kim w tym tygodniu podzieliłeś się wiedzą o Prawie Przyciągania?
• Jaki dowód masz na to, że zaczynasz dostawać więcej tego, czego chcesz, a mniej tego, czego nie chcesz?
• Co chciałbyś przyciągnąć w tym tygodniu?

W celu umożliwienia stosowania Prawa Przyciągania między spotkaniami, należy dopilnować, aby wszyscy uczestnicy uzyskali zgodę pozostałych na wzajemne wspieranie się poprzez zadawanie pytania: „Zatem czego chcesz?”. Spytaj innych o pozwolenie i sam daj innym pozwolenie, aby mogli Ci pomóc. „Czy zgadzasz się, abym zwrócił ci uwagę w momencie, gdy użyjesz słów 'nie’ lub 'nie wolno’? Zgadzam się na to, abyś ty zwrócił mi uwagę za każdym razem, gdy zauważysz, że używam tych słów!”.

Podsumowanie: Nauczanie dzieci o Prawie Przyciągania

Podsumowanie:

• Proste słowa jak „emocje” czy „sekret” są skutecznymi narzędziami w nauczaniu.
• Zadawaj dzieciom pytania, które pozwolą odnieść się im do ich własnych doświadczeń.
• W pracy z młodszymi dziećmi korzystaj z wizualnych pomocy naukowych (plakat z włącznikiem światła).
• Motywuj poprzez gry i nagrody.
• Rodzice — zaangażujcie się.
• Poproś o pozwolenie na udzielenie wsparcia i pozwól innym się wesprzeć.
• Dobrze się baw.”

 

Tekst opracowany na podstawie książki „Sekret Prawa Przyciągania” Michael’a Losier’a. Ta książka to esencja wiedzy o prawie przyciągania i praktyczny podręcznik do zastosowania prawa przyciągania w codziennym życiu.