res:
Ołów, rtęć, kadm - jak ich się pozbyć z organizmu?

Ołów, rtęć, kadm – jak ich się pozbyć z organizmu?

Dodaj komentarz

W latach ’80 zauważono niekorzystny wpływ ołowiu na zdrowie. Dziś powszechnie wiadomo, że już kontakt z niewielką ilością rtęci i kadmu, a także ołowiu – pochodzących ze środowiska i z pokarmów – może być toksyczny dla systemów nerwowego, sercowo-naczyniowego i odpornościowego. Te minerały są w nas; wszystkie trzy są powszechnymi środowiskowymi zanieczyszczeniami, które koncentrują się w organizmie.

Czy możemy coś zrobić, aby oczyścić organizm z tych toksyn mineralnych? Jak najbardziej!

Trochę historii

Rok 1980. Dr Herbert Needleman opublikował właśnie w czasopiśmie „New England Journal od Medicine” ważny i bardzo kontrowersyjny artykuł dotyczący swojej pracy z dziećmi z okolic Bostonu. Tytuł artykułu brzmiał: „Braki w aktywności psychologicznej i szkolnej dzieci ze znaczną ilością wypełnień ołowianych w zębach”.

Badania Needlemana zmierzyły umiejętność dzieci ze szkoły podstawowej do skupiania się na zadaniu, czyli koncentracji. Połączył następnie te dane z wynikami zwykłego testu IQ oraz pomiarem ilości ołowiu w zębach mlecznych tych dzieci. Wyniki wykazały silny związek między podniesionym poziomem ołowiu w zębach mlecznych a niskim IQ oraz mniejszą umiejętnością skupiania się na zadaniu. Te wyniki potwierdzały się na wszystkich poziomach drabiny socjoekonomicznej.

Dla wielu ludzi te konkluzje były po prostu szokujące. W tamtym czasie ołów był dosłownie wszędzie – w benzynie, w farbach, które pokrywały ściany większości domów, w bateriach, w hydraulice, w dziesiątkach przedmiotów codziennego użytku. Nawet kurz drogowy, a także brud na szkolnych boiskach miały podniesiony poziom ołowiu.

Jak oczyścić organizm z ołowiu, rtęci i kadmu?

Okazuje się, że odpowiednia dieta skutecznie radzi sobie z tymi trzema nieproszonymi gośćmi. Słowem kluczem są tajemniczo brzmiące związki – metalotioneiny. Jest to rodzaj białek, który silnie wiąże się z metalami ciężkimi i usuwa je z organizmu.

Co to oznacza w praktyce? Oznacza to, że do diety należy włączyć produkty bogate w siarkę: jajka, nabiał, orzechy, cebula, czosnek, por, szparagi oraz pokarmy z rozpuszczalnym błonnikiem: owies, jęczmień, soja, ryż brązowy, rośliny strączkowe i soczewica, orzechy, warzywa i owoce (najwięcej rozpuszczalnego błonnika zawierają: jabłka, śliwki, gruszki, owoce cytrusowe, marchew, cukinia, brokuły, brukselka).

Źródło: Zmyślone choroby