Samouzdrawianie - Zmień swoje życie!

Jarmuż jest odmianą kapusty ogrodowej, podobnie jak kalarepa, kalafior i brokuł. Stugramowa porcja gotowanego jarmużu to jedynie 40 kcal.

Jarmuż jest uprawiany ze względu na swoje walory odżywcze jako roślina jadalna. Jednak coraz większą rzeszę zwolenników zdobywa dzięki pięknym fryzowanym liściom i jest sadzony jako roślina ozdobna.

Lecznicze właściwości

Jarmuż jest warzywem lekkostrawnym i bogatym w żelazo, wapń i witaminę C, dlatego poleca się go szczególnie: dzieciom, młodzieży, osobom starszym,  rekonwalescentom, chorym na osteoporozę.

Jarmuż wpływa korzystnie na zdrowie, gdyż:

– usprawnia przemianę materii,
– wspomaga pracę układu immunologicznego,
– dzięki zawartości wapnia wpływa na kościec,
– działa odmładzająco,
– ma właściwości przeciwutleniające,
– działa korzystnie na wygląd skóry i włosów,
– obniża ryzyko zachorowania na nowotwory przewodu pokarmowego i płuc,
– obniża poziom cholesterolu;

Składniki odżywcze

W jarmużu odnajdziemy m.in. witaminy takie jak A, C, E, K, B1, składniki mineralne takie jak sód, potas, magnez, wapń, żelazo oraz związki bioaktywne takie jak karotenoidy, sulforafan.

Jarmuż w kuchni

Te zielone warzywa można jeść na surowo, po ugotowaniu, po upieczeniu. Jarmuż możemy dodać do zupy, surówki, omletu, można go również poddusić w śmietanie a miłośnicy soków warzywnych mogą wycisnąć z niego sok.

Uprawa

Jarmuż jest bardzo łatwy w uprawie. Można go wysiać na każdym rodzaju gleby, jest odporny na szkodniki i na niską temperaturę. Zbiór liści jarmużu powinien się odbywać po pierwszych przymrozkach. Niska temperatura sprawia, że liście jarmużu pozbywają się gorzkiego smaku.

Tekst pochodzi z: „Warzywa. Bogactwo witamin”

Poza sezonem na jarmuż można zastanowić się nad jego sproszkowaną wersją: